Te Anau, Invercargill
Door: YCE
21 Februari 2019 | Nieuw Zeeland, Invercargill
Dinsdag 19 februari
Volgens de informatieborden regent het 200 dagen in Te Anau. We lucky bastards. Wij krijgen er 2 van. Het heeft zowat de hele nacht geregend en als we wakker worden regent het nog steeds. Omdat we toch onze benen willen strekken gaan Celly en ik een stukje lopen. Eric ruimt de camper op en dweilt de vloer. We besluiten om langs Lake Te Anau te lopen. Na ongeveer 45 minuten te hebben gelopen komen we uit bij een bird sanctuary. Hier worden gewonden vogels verzorgd en, indien mogelijk, weer uitgezet in de natuur. Hier zien we onze eerste Takahe. Deze is uiterst zeldzaam. Deze vogel kan niet vliegen maar heeft flinke poten. Bij terugkomst hebben we toch maar weer mooi 10.000 stappen gezet. De koffie met een stukje nougat hebben we wel verdiend. Gelukkig wordt het na half 3 droog en lopen we voor de laatste keer Te Anau in. Bij onze stamkroeg (een andere Karper) nuttigen we nog een biertje, kopen een souveniertje en gaan terug naar de camping. Morgen rijden we naar Invercargill. We besluiten niet de Highway te nemen maar een mooie scenic drive.
Woensdag 20 februari
We zijn op tijd wakker. Ontbijten, inpakken en weg zijn we. We laten ons waslijntje in de camper hangen. Kunnen de kleren nog wat drogen. Langzaamaan begint er ook een zonnetje te schijnen. We rijden de Southern South Scenic Drive. Er is geen kiep op de weg. Lekker rustig. Onze 1e stop is bij de Rakatu Wetlands. We nemen de route naar het outlook point. Daar hebben we een fantastisch uitzicht over de wetlands. Er zitten veel aalscholvers te dutten in het zonnetje. Vervolgens lopen we nog een ander stukje langs de wetlands. Lopend over een bruggetje zien we een lijn vastgeknoopt aan de reling. Er blijkt een aal aan de haak te hangen. Maar wij, drie superhelden, durven de aal niet van de haak te halen. Vandaar dat we de aal redden door het lijntje los te maken. Weer een goede daad gedaan.
Onze weg gaat verder naar Tuatapere. Bij het Town Domain Reserve stoppen we voor een wandeling. In dit bos staan bomen van 1000 jaar oud. Tevens is het een waar vogelparadijs. Als echte vogelspotters staan we met onze verrekijkers in de bomen te zoeken naar vogels. Vooral die vogel die zo mooi zingt. En ons turen wordt beloond. Vervolgens rijden we door naar Riverton en nemen daar the Rocks route. We stoppen bij het strand om Paua schelpen te zoeken. Found them. Wederom een hand vol. Rond half 5 arriveren we bij de camping. Tijd voor een koffie en de camping in Dunedin voor 2 nachten te reserveren.
Donderdag 21 februari
Als we wakker worden regent het. Dat wordt een bammetje eten in onze gemutliche camper. Rond half 11 vertrekken we en nemen de Catlins Coastal Heritage Trail. Een route in het uiterste zuiden van het zuidereiland. Onze 1e stop is bij Slope Point. HET meest zuidelijke puntje van NZ. En niet zoals velen zeggen Bluff. Dit moet natuurlijk vastgelegd worden op de foto. Vervolgens rijden we door naar Curio Bay. Eerst naar de versteende bomen op het strand en op zoek naar de Yellow-eyed penguins. De penguins zien we helaas niet. Maar wel de Hectors dolphins. Tussen de 10-15 stuks zien we in de golven. Elke keer komen de zwarte vinnen boven en afentoe de snuit. Met z'n drietjes staan we daar met onze veugelkoeker over de zee te gluren. Die kunnen we weer van ons lijstje afvinken. Dat nemen ze ons niet meer af. In de camper eten we ons bammetje en rijden door naar de camping in Papatowai. Hier staan we 1 nacht. Vanwege de regen offeren wij ons op om aan te sluiten bij het Happy Hour. Tijd om ons dagboek bij te werken en het reisverslag te typen. Morgen door naar Dunedin. Daar zijn we twee nachten. Laten we hopen dat het morgen droog is. Keep our fingers crossed!
Volgens de informatieborden regent het 200 dagen in Te Anau. We lucky bastards. Wij krijgen er 2 van. Het heeft zowat de hele nacht geregend en als we wakker worden regent het nog steeds. Omdat we toch onze benen willen strekken gaan Celly en ik een stukje lopen. Eric ruimt de camper op en dweilt de vloer. We besluiten om langs Lake Te Anau te lopen. Na ongeveer 45 minuten te hebben gelopen komen we uit bij een bird sanctuary. Hier worden gewonden vogels verzorgd en, indien mogelijk, weer uitgezet in de natuur. Hier zien we onze eerste Takahe. Deze is uiterst zeldzaam. Deze vogel kan niet vliegen maar heeft flinke poten. Bij terugkomst hebben we toch maar weer mooi 10.000 stappen gezet. De koffie met een stukje nougat hebben we wel verdiend. Gelukkig wordt het na half 3 droog en lopen we voor de laatste keer Te Anau in. Bij onze stamkroeg (een andere Karper) nuttigen we nog een biertje, kopen een souveniertje en gaan terug naar de camping. Morgen rijden we naar Invercargill. We besluiten niet de Highway te nemen maar een mooie scenic drive.
Woensdag 20 februari
We zijn op tijd wakker. Ontbijten, inpakken en weg zijn we. We laten ons waslijntje in de camper hangen. Kunnen de kleren nog wat drogen. Langzaamaan begint er ook een zonnetje te schijnen. We rijden de Southern South Scenic Drive. Er is geen kiep op de weg. Lekker rustig. Onze 1e stop is bij de Rakatu Wetlands. We nemen de route naar het outlook point. Daar hebben we een fantastisch uitzicht over de wetlands. Er zitten veel aalscholvers te dutten in het zonnetje. Vervolgens lopen we nog een ander stukje langs de wetlands. Lopend over een bruggetje zien we een lijn vastgeknoopt aan de reling. Er blijkt een aal aan de haak te hangen. Maar wij, drie superhelden, durven de aal niet van de haak te halen. Vandaar dat we de aal redden door het lijntje los te maken. Weer een goede daad gedaan.
Onze weg gaat verder naar Tuatapere. Bij het Town Domain Reserve stoppen we voor een wandeling. In dit bos staan bomen van 1000 jaar oud. Tevens is het een waar vogelparadijs. Als echte vogelspotters staan we met onze verrekijkers in de bomen te zoeken naar vogels. Vooral die vogel die zo mooi zingt. En ons turen wordt beloond. Vervolgens rijden we door naar Riverton en nemen daar the Rocks route. We stoppen bij het strand om Paua schelpen te zoeken. Found them. Wederom een hand vol. Rond half 5 arriveren we bij de camping. Tijd voor een koffie en de camping in Dunedin voor 2 nachten te reserveren.
Donderdag 21 februari
Als we wakker worden regent het. Dat wordt een bammetje eten in onze gemutliche camper. Rond half 11 vertrekken we en nemen de Catlins Coastal Heritage Trail. Een route in het uiterste zuiden van het zuidereiland. Onze 1e stop is bij Slope Point. HET meest zuidelijke puntje van NZ. En niet zoals velen zeggen Bluff. Dit moet natuurlijk vastgelegd worden op de foto. Vervolgens rijden we door naar Curio Bay. Eerst naar de versteende bomen op het strand en op zoek naar de Yellow-eyed penguins. De penguins zien we helaas niet. Maar wel de Hectors dolphins. Tussen de 10-15 stuks zien we in de golven. Elke keer komen de zwarte vinnen boven en afentoe de snuit. Met z'n drietjes staan we daar met onze veugelkoeker over de zee te gluren. Die kunnen we weer van ons lijstje afvinken. Dat nemen ze ons niet meer af. In de camper eten we ons bammetje en rijden door naar de camping in Papatowai. Hier staan we 1 nacht. Vanwege de regen offeren wij ons op om aan te sluiten bij het Happy Hour. Tijd om ons dagboek bij te werken en het reisverslag te typen. Morgen door naar Dunedin. Daar zijn we twee nachten. Laten we hopen dat het morgen droog is. Keep our fingers crossed!
-
22 Februari 2019 - 05:09
Luxi:
Hoi boy and girls kei mooi weer het verslag.
Zorg dat jullie nog genieten de laatste week en ieits minder regen.
Hiet lijkt het wel voorjaar.
Gr. Luxi. -
22 Februari 2019 - 05:08
Luxi:
Sorry een paar schrijf foutjes, ben net wakker.
Gr. Luxi. -
22 Februari 2019 - 15:23
Thea:
Hoi kiwi’s,
Wat is t toch een genot om jullie reisverslag te lezen ,
De foto’s spreken voor zich Prachtig.
Veel plezier in Duneden mooie stad
Misschien komen jullie nog wel bij Moeraki boulders
Die liggen op t strand tussen palmerston en Oamaru
Een echte aanrader .
Afijn heel veel plezier nog de komende dagen
Gr Thea En Maarten. -
23 Februari 2019 - 09:55
Boetzketski:
ut is wir hillemol prachtig,allein bukske, ge moet ur nie allemol van die boitelandse woorde tusse goie, want dè is wa moeilik vur meen!! veugelkoeker!! ik ken gin doits -
24 Februari 2019 - 08:50
Tineke:
Jammer van het weer maar ontzettend leuk om jullie te kunnen volgen en jullie reisverslag te lezen!
-
24 Februari 2019 - 08:55
Tineke:
En skon foto’s -
25 Februari 2019 - 05:28
Karin:
Echt weer schitterend.
Het weer ziet er op de foto's nog goed uit.
En wederom geniet er maar weer lekker van.
Wat een prachtige reis!
Groetjes
Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
